Archief 2008

Nieuws uit 2008

December

Eindejaarstoespraak Ank de Groot-Slagter

Onze fractievoorzitter sprak als nestor van de raad haar Eindejaarstoespraak uit tijdens de laatste raadsvergadering van dit jaar (2008).

Peinzend zit ik achter mijn computer in mijn werkkamer.

Op de achtergrond de eerste Kerst CD van dit jaar met de beste kerst hits ooit waarop André Hazes zingt over een eenzame kerst en Shirley Bassey Ave Maria ten gehore brengt. Ja, hoe ga ik het jaar 2008 afsluiten. Natuurlijk, het hele jaar door zo nodig een aantekening gemaakt voor de eindejaarstoespraak maar hoe breng je het dan ook nog goed onder woorden. Wat stellen de gebeurtenissen in ons dorp met stadse allure of onze stad met dorpse uitstraling eigenlijk voor, zeker als je dat afzet tegen wereldwijde gebeurtenissen.

Alles lijkt de afgelopen maanden maar te draaien om één ding, de kredietcrisis. We hebben het over bijna niets anders meer. Alleen Sinterklaas trok zich er nog weinig van aan en zijn opvolger de Kerstman lijkt er ook nog weinig last van te hebben. Premier Balkenende neemt zelfs het onheilspellende woord recessie in de mond en na de vette jaren voor het bedrijfsleven, lijken nu de magere jaren aangebroken te zijn en ook onze eigen gemeente verloor € 3 miljoen. Jammer ook dat alle aandacht naar de kredietcrisis gaat en dat voedselcrisis en energiecrisis hierdoor op de achtergrond dreigen te raken, evenals de oorlogen en de vluchtelingenproblematiek

Wil dat echter zeggen dat er over het jaar 2008 niet meer te zeggen valt dan kredietcrisis.

Ik denk het niet.

Naast het woord kredietcrisis hadden we het in 2008 over Fitna, verandering, roken of eigenlijk niet roken, sport en dromen.

Eerst de film dan maar.

In maart was die er dan eindelijk, de langverwachte en veelbesproken film van Geert Wilders. En kenners waren het er snel over eens, Geert Wilders was geen nieuwe Paul Verhoeven. De film vertoonde weinig nieuwe feiten en was een aaneenschakeling van oude fragmenten.

Nederland en ook Alphen aan den Rijn reageerden beheerst op deze film. Natuurlijk kunnen en mogen we de problemen rond integratie niet onder stoelen en banken steken, maar een dergelijke film lost dit niet op. We zullen met elkaar in gesprek moeten blijven, optreden waar nodig zonder onderscheid des persoons maar niet alleen naar de uitwassen kijken maar ook naar de zaken die wel goed gaan. Wraakemails zoals sommigen van ons die aan het begin van dit jaar rond dit onderwerp ontvingen zijn daarbij buitengewoon stuitend en intimiderend en doen afbreuk aan de integere manier waarop wij dit onderwerp willen behandelen.

En dan de veranderingen, de sport en de dromen.

In de Verenigde Staten veranderde veel. Huidskleur deed er niet meer toe en Barack Obama won op zeer overtuigende wijze de Amerikaanse Presidentsverkiezingen en geeft zo nieuwe hoop op verandering aan miljoenen Amerikanen en niet-Amerikanen. Natuurlijk, ik moet eerlijk zijn, diep in mijn hart heb ik nog wel even de hoop gehad dat er voor het eerst een vrouw president van Amerika zou worden, maar ook die verandering zal eens komen. En we krijgen nu in ieder geval ook een goede minster van Buitenlandse Zaken in de VS en dat is in deze onrustige wereld erg belangrijk.

Het was ook een sportief jaar en het leek er zelfs even op of zelfs de gemeente Alphen aan den Rijn een eerste divisieclub ging kopen, maar ja dat was op 1 april. Voetbalminnend Nederland leefde mee met het Nederlands Elftal tijdens de Europese kampioenschappen, maar al dat enthousiasme mocht niet verhullen dat het ook dit keer weer niet lukte. Er was maar één echte winnaar in Nederland, ’s lands grootste kruidenier die zorgde dat wij massaal welpies verzamelden.

Daarna leefden we mee met de Nederlandse Olympiërs tijdens de Olympische Spelen in China. Of die Spelen de door velen van ons gehoopte verandering voor de inwoners van dat land hebben gebracht, lijkt twijfelachtig.

Er veranderde meer en voor rokers was dat geen leuke verandering. Vanaf 1 juli mocht er niet meer gerookt worden in de horecabedrijven. En al leek het er in het begin op, dat dit verbod goed werd nagekomen, steeds meer cafébazen, ook in Alphen aan den Rijn, verzetten zich inmiddels tegen dit verbod, nu zij ook financieel in de problemen dreigen te komen. De standpunten lijken zich steeds meer te verharden. Roken is ongezond, dat weet iedereen maar toch……. Zelfs ik als niet roker zou toch het liefst weer teruggaan naar de slogan: “roken, dat lossen we samen op”. Dat past ook prima in ons oer-Hollandse poldermodel.

Er veranderde ook in Alphen het nodige. Jongeren zullen nu meteen roepen: ja, de Burger King veranderde eindelijk in Mc Donald’s, en dat klopt maar er veranderde meer.

Nico Schoof liet ons in het begin van het jaar weten zijn ambtsketting per 1 november 2008 aan de wilgen te hangen.

En op 7 november jl. namen wij op zeer feestelijke wijze afscheid van Nico en Lidy Schoof tijdens een bijzondere raadsvergadering.

Dat vertrek van Nico Schoof betekende voor velen van ons een buitengewoon druk 2008. En er mag wel een televisieprogramma zijn dat op zoek naar de gedroomde Jozef gaat, er is nog geen televisieprogramma dat op zoek gaat naar een gedroomde burgemeester.

De fractievoorzitters moesten dus zelf aan de slag in de vertrouwenscommissie en verrichtten buitengewoon veel werk en andere raadsleden moesten hun werk weer opvangen, kortom drukte alom. Al dat vele werk was echter niet tevergeefs en nadat de commissaris van de Koningin in mei de profielschets hier hoogstpersoonlijk had opgehaald, kwam er op 9 oktober 2008 witte rook uit dit gemeentehuis. Alphen aan den Rijn had zijn nieuwe burgemeester, Wim de Gelder uit Bloemendaal durfde de uitdaging aan te gaan en sprak over een droomsollicitatie en droomstad, dus zo hadden wij niet onze gedroomde Jozef maar wel onze gedroomde Wim. En op 1 december jl. was het zover. De commissaris van de Koningin kwam hoogstpersoonlijk uit Den Haag om hier in Alphen de beëdiging te doen en daar waren wij stilletjes toch wel een beetje trots op.

We hebben naast het vele extra werk ook het gewone werk gewoon doorgang laten vinden, waarbij de nieuwbouw van De Thermen erg belangrijk was. We stelden de voorjaarsnota en de begroting vast en ook belangrijke bestemmingsplannen als Alphen-West en Aarlanderveen. Ook het welzijnsveld bleef aandacht vragen.

Zo hebben we met elkaar als raad een goede prestatie neergezet, waarbij ik zeker het ondersteunende werk van de leden van de griffie niet wil vergeten zonder andere ambtenaren tekort te willen doen.

De samenstelling van de raad veranderde ook enigszins. Ed de Leest, Jan Voogd en Hans Semeijn namen dit jaar om verschillende redenen vrijwillig afscheid. Een afscheid van heel andere orde was het afscheid van Silvia Schruijer, een zeer betrokken raadslid van de SP. In mei 2008 overleed zij na een moedige ongelijke strijd tegen haar slopende ziekte.

De wereld zal ook in 2009 zeker grotere en kleinere veranderingen ondergaan en we zullen onze dromen blijven houden. In Alphen zullen wij ons werk blijven doen, waarbij met name de ontwikkeling rond de Lage Zijde, bestemmingsplan Ridderveld, Nieuwe Sloot, het Outlet Centre en de oriëntering op verdere samenwerking binnen de Rijnstreek de nodige aandacht zullen vragen. Laten we bij al deze plannen goed blijven luisteren naar wat de burger echt wil en participatie en inspraak hoog in ons vaandel houden met respect voor elkaar’s standpunt ook al zijn we het niet altijd met elkaar eens.

Het woord crisis zal ook in 2009 veel gebruikt worden als het gaat om voedsel, krediet of energie. Dat geldt zowel modaal als lokaal. Ook Alphen aan den Rijn zal na moeten denken over verstandig energieverbruik en ook in Alphen kunnen we te maken kunnen krijgen met meer mensen die werkloos worden en een beroep op een bijstandsuitkering zullen moeten doen. Laten wij dan als bestuurders in een tijd waarin alles slechter dreigt te worden, aandacht houden voor de zwakkeren en minder bedeelden in onze samenleving. “Effe niks te makke” komt helaas ook in Alphen voor!

Dus somber 2008 uit? Nee toch niet, ik wil u als laatste weer enkele wijze woorden meegeven en ditmaal weer van Phil Bosman. Ook hij schrijft voor christenen, islamieten, vrijzinnigen, humanisten, liberalen, sociaal democraten, socialisten, kortom voor iedereen, over dromen en geld.

Het zijn woorden om over na te denken en bij stil te staan.

De droom van de mensen begon als een droom van een kind

Een droom vol spel en fantasie, een gelukkige droom

Die droom is bedorven

Men heeft de mensen wijs gemaakt

Dat dromen bedrog zijn en dat op alle geluk een prijsetiket moet staan

Echter met geld kun je een mooi huis kopen

Maar geen warme gezelligheid!

Met geld kun je een zacht bed kopen, maar geen slaap

Met geld kun je relaties kopen, maar geen vriendschap

Met geld doe je alle deuren open,

Maar open je nooit de deur van het hart.

Ik wens u en allen die u lief zijn goede Kerstdagen en een gezond en gelukkig 2009!

Februari

Alphen Eén, PvdA en SP willen Het Kasteel helpen, Behoud het Kasteel

10-02-2008

Jan de Groot, Commissielid RijnGouweLokaal

Door: Jan de Groot

Alphen Eén, PvdA, en SP hebben vrijdagavond toegezegd zich hard te maken om Het Kasteel te behouden. Zij zijn het niet eens met het besluit van het college van B & W, om Het Kasteel failliet te laten gaan en daarna pas te denken aan een doorstart.

Alle politieke partijen die in de Alphense gemeenteraad vertegenwoordigd zijn, waren door enkele medewerkers van Het Kasteel uitgenodigd om vrijdagavond een bezoek te brengen aan het poppodium tijdens een optreden van Hans Dulfer. Drie partijen kwamen ook echt opdagen.

Ank de Groot-Slagter en Jan de Groot (Alphen Eén), Hélène Oppatja (PvdA) en Ronald Geurts (SP) praatte met de vrijwilligers van Het Kasteel. Ank de Groot heeft aangeboden een voortrekkersrol te willen vervullen om de Alphense politiek in beweging te brengen. Met haar kennis vanuit haar beroepspraktijk bij La Gro Advocaten kent zij de juridische gevolgen van een faillissement en de mogelijkheden van een definitieve surseance.

De raadsvergadering van 21 februari lijkt cruciaal te worden voor het voortbestaan van Het Kasteel. De medewerkers hopen nog meer partijen over te halen om te helpen.

Januari

Invoering van de WMO

Een pittige discussie tussen Ank de Groot-Slagter en de Pvda over de financiele stand van zaken rondom Stichting Welzijn

Ank de Groot-Slagter, Fractievoorzitter en Lijsttrekker Rijngouwelokaal

Redactie PvdA : 31-01-2007

Door: Gülhan Akdemir en Hélène Oppatja

In het Alphens Nieuwsblad is verslag gedaan van de raadsvergadering van 21 december 2006. De manier waarop het debat over de uitvoeringsorganisatie WMO is beschreven is helaas wat onevenwichtig en op punten onjuist. Met name gaat het dan om de opmerkingen van A1 bij monde van mevrouw de Groot over het faillissementsrecht. Wij stellen de deskundigheid van mevrouw de Groot op het gebied van het faillissementsrecht niet ter discussie, maar wel de uitspraak dat de gemeente onvoldoende kennis zou hebben van de Faillissementswet.
In de raadsvergadering van 21 december 2006 ging het debat over de keuze tussen een drietal toekomstscenario’s voor de stichting Welzijn en de stichting Zorgwijzer. Het college geeft de voorkeur aan scenario 2. Dat wil zeggen dat twee bestaande stichtingen worden getransformeerd in een nieuwe organisatie. Dit wordt geregeld in het Burgerlijk Wetboek en wordt ook wel de overgang van een onderneming genoemd. Mevrouw de Groot geeft de voorkeur aan scenario 3, waarin de oprichting van een geheel nieuwe organisatie wordt beschreven. Om deze nieuwe organisatie te kunnen oprichten, dient eerst de subsidierelatie met beide stichtingen te worden beëindigd hetgeen kan leiden tot het faillissement van beide stichtingen. In dat geval is de Faillissementswet van toepassing.

De discussie had zich naar onze mening moeten beperken tot de voor- en nadelen van beide scenario’s en niet moeten worden voortgezet over de vermeende ondeskundigheid van ambtenaren.

De keuze voor een bepaald scenario wordt bepaald door de vraag welk doel men voor ogen heeft. Zowel het college als mevrouw de Groot hebben uiteraard een sterke WMO-uitvoeringsorganisatie voor ogen, maar er zijn allerlei voorwaarden te verbinden aan de totstandkoming van zo’n organisatie. Mevrouw de Groot kiest voor scenario 3, waardoor beide stichtingen geconfronteerd kunnen worden met faillissement. Zij kiest voor dit scenario, zoals blijkt uit het krantenartikel van 28 december 2006, omdat dit scenario het goedkoopst is voor de gemeente. Een onderbouwing voor deze bewering heeft zij in de discussie overigens niet gegeven.

Maar waarom kiest het college dan niet voor het faillissementsscenario, dat is tenslotte het goedkoopste? Blijkbaar is het college niet uit op een koopje. De fractie van de PvdA is dat in ieder geval zéker niet, een standpunt dat wij meerdere malen duidelijk naar voren gebracht hebben.
Wij willen dat de expertise en de deskundigheid die binnen deze stichtingen door medewerkers is opgebouwd wordt gewaarborgd zodat deze ten volle benut kan worden in de nieuwe, brede organisatie. Om zodoende het voorzieningenniveau van welzijn en zorg in Alphen a/d Rijn te garanderen. Het door het college voorgestelde scenario 2 biedt daarvoor de beste mogelijkheden. Daarnaast vinden wij het niet meer dan fatsoenlijk om de betrokken medewerkers maximale zekerheid te geven dat zij hun baan behouden. Volgens scenario 2 (overgang van een onderneming) hebben beide stichtingen immers de verplichting om alle rechten en plichten over te nemen. Zo ook de verplichting de arbeidsovereenkomsten van medewerkers voor te zetten, mits de voortzetting van de arbeidsovereenkomsten geen nadelige gevolgen heeft voor de medewerkers.
De verplichting om de bestaande arbeidsovereenkomsten voort te zetten vervalt ook op grond van art. 666 lid 1 van boek 7 van het Burgerlijk Wetboek, wanneer één van de stichtingen failliet wordt verklaard.

Scenario 3 mag volgens mevrouw de Groot dan wel de goedkoopste zijn, het is zeker niet het sociaalste omdat in geval van faillissement de verplichting om de arbeidsovereenkomsten van medewerkers voor te zetten vervalt. Er zijn nog meer nadelen verbonden aan scenario 3, nadelen die álle Alphenaren raken. Eén van de belangrijkste daarvan is wel dat de continuïteit van de voorzieningen op het spel komt te staan. Daarnaast kost het veel tijd om een volledig nieuwe organisatie op te zetten. Ook dat gaat ten koste van de welzijnsvoorzieningen.

Terugkomend op de vermeende ondeskundigheid van de ambtenaren: We hebben zojuist beschreven dat het verschil in doelstelling invloed heeft op de keuze voor een bepaald scenario en daarmee van invloed kan zijn op het rechtsgebied en de wet die men daarbij dient te volgen. Dat de gemeente een andere doelstelling en een ander scenario voor ogen heeft, wil niet zeggen dat zij als organisatie geen deskundigheid in huis heeft op het gebied van de Nederlandse wetgeving in het algemeen of van het faillissementsrecht in het bijzonder. De bewering dat de ambtenaren ondeskundig zijn als het om de Faillissementswet gaat is onvoldoende doordacht en lijkt meer ingegeven te zijn door politieke dan door inhoudelijke overwegingen.

Reactie van Ank de Groot-Slagter: 02-02-2007

Beste dames Akdemir en Oppatja,

Het zal u niet verbazen dat ik behoefte heb om te reageren op uw stuk over het raadsdebat over de WMO. U geeft aan dat het Alphens Nieuwsblad een onevenwichtig en op punten zelfs onjuist stuk heeft geschreven. U bent het niet eens met de opmerking dat gemeentelijke ambtenaren onvoldoende kennis hebben van de Faillissementswet.

Het is spijtig dat u een onjuiste voorstelling van zaken geeft en dat u eerst nu met een reactie komt. Overigens vraag ik mij af waarop u baseert dat de gemeentelijke ambtenaren wel voldoende kennis hebben van eerdergenoemde wet. U gaat allereerst geheel voorbij aan de op 7 december 2006 gehouden commissievergadering.
In die vergadering heb ik aangegeven dat ik verbijsterd was door de antwoorden die ik op mijn technische vraag had ontvangen. Bij scenario 3 (het zgn. faillissementsscenario) zou er sprake zijn van frictiekosten, waaronder salariskosten. Er wordt verwezen naar jurisprudentie onder de noemer “Overgang van de onderneming”.
Echter in het geval van faillissement is er geen sprake van overgang van onderneming. Dat is nu juist het verschil! Bij faillissement worden slechts activa en activiteiten overgenomen maar geen schulden en werknemers. De betalingsverplichting aan de werknemers wordt overgenomen door UWV.

Verder antwoordt de gemeente mij op mijn technische vraag dat door de gemeente een werkbudget aan de curator beschikbaar gesteld moet worden. Ook dat is volstrekt onjuist.
De stichting is een zelfstandige organisatie en de gemeente staat daar buiten. De gemeente verstrekt subsidie en zou in het ergste geval alleen crediteur in het faillissement zijn voor het gedeelte dat wel subsidie is verleend maar nog geen activiteiten zijn verricht.

Als u goed naar mij had geluisterd in de raadsvergadering van december gaat het mij niet om het goedkoopste scenario. Dat is een onjuiste voorstelling van zaken. Het gaat mij erom dat de problemen bij de Stichting Welzijn worden opgelost en dat betekent dat er definitief knopen doorgehakt moeten worden.
In de stukken wordt o.a. niet gekozen voor scenario 3 omdat dat hoge frictiekosten (€ 1,3 mio) met zich mee zou brengen en niet omdat het college – zoals door u gesteld – niet uit is op een koopje. Ik vind wel dat als wij als raadsleden scenario’s voorgelegd krijgen, deze scenario’s juist moeten zijn. Het gestelde over frictiekosten in scenario 3 is niet juist en geeft daardoor een onjuiste voorstelling van de aan dit scenario verbonden hoge kosten. Daar maakte ik en maak ik nog steeds bezwaar tegen! Het is wel goedkoop van u om nu te zeggen dat het niet de meest sociale oplossing is die ik voorsta.

De werknemers kunnen gewoon in dienst van de nieuwe stichting, waarbij ik verder heb opgemerkt dat er wat mij betreft wel een nieuw managementteam zou moeten komen.
Het opzetten van een nieuwe organisatie hoeft niet ten koste van alle Alphenaren te gaan.
Dat is gewoon bangmakerij.

Het verschil in doelstelling heeft dus niets te maken met ondeskundigheid van ambtenaren.
De beantwoording van mijn technische vraag was gewoon onjuist en u had dat kunnen weten als u mijn technische vraag gelezen had. Mijn opmerking is dus zeker niet ondoordacht en is niet ingegeven door politieke overwegingen maar gewoon door het feit dat het mijn dagelijkse werk is en ik inmiddels 26 jaar ervaring in faillissementen heb.

Overigens, waarom nu pas deze reactie. Als u uw werk goed had gedaan, had u zich zowel voor al na de commissievergadering van 7 december jl. als voor de raadsvergadering verdiept in de Faillissementswet.

Ik heb u allen aangeboden – inclusief wethouder Van Wersch en zijn ambtenaren – te informeren over deze wet. U bent niet op deze uitnodiging ingegaan maar reageert 5 weken na datum. U had ook in de raadsvergadering uw mond open kunnen doen!

Ank de Groot-Slagter,
Fractievoorzitter Alphen Eén